eigene van poëzie: in continuïteit (traditie) steeds "de" poëzie realiseren
Artikelen
  • 1958-02-15Te laat voor deze wereld. Gedichten van Jan van Nijlen
  • 1973-08-10Links richten
  • 1989-02-20Balling van het land van geluk
  • 1995-10-13Tenslotte Is De Vraag De Kern Van Alles
  • 1997-06-20Steeds hetzelfde en steeds weer anders
  • 2001-11-30Levende gedichten, opgediept uit het puin. Nieuwe bundeling stukken van Gerrit Komrij, Nederlands trouwste poëzielezer
  • Zie ook
  • aansluiting bij traditie » continuïteit van cultuur » binnen levende traditie
  • actualisering van oude(re) literatuur
  • algemene literatuurwetenschap
  • Binnendijk, D.A.M.
  • breuk / continuïteit (OOK: onderbreking » storing » breuk)
  • continuïteit / breuk : in literatuurgeschiedenis
  • conventioneel » traditioneel» conformistisch» stereotiep» alledaags» o
  • dichten: het naamloze naam geven » inzichten–in–het–bestaan uit taal vrijmak
  • dichten: woorden dwingen nog niet bestaande relaties aan te gaan
  • essentie van poëzie: alleen voortdurend pogend te benaderen
  • essentiële van (bv.) literatuur: onvoltooidheid
  • Europese literaire traditie » (in) verband van de (West–) Europese literatuur
  • gedicht: een eigen en geheel nieuwe wereld (lastig a.h. bekende te verbinden)
  • idee (intentie) / realisering (–isatie)
  • intertextualiteit
  • kennen betekent: altijd opnieuw moeten beginnen
  • kiemcel
  • kunst als wapen in (klassen)strijd (b)lijkt onmogelijk » géén nieuwe kunst
  • levend verleden in poëzie van nu
  • literaire traditie – continuïteit – context – herkenning – situering
  • literatuur werkt concentrisch: schept uit bekende stof nieuwe mogelijkheden
  • literatuur: grens 'levende' / 'historische' (: te actualiseren) letterkunde
  • literatuurwetenschap » letterkundig onderzoek » wetenschap der letteren
  • Nachleben » receptiegeschiedenis » nageschiedenis » waardering later
  • neoplatonisme » neo–platonisten
  • oude (–re) letterkunde als levende tekst c.q. literatuur
  • oude literatuur » oude(re) letterkunde » historische letterkunde
  • over poëzie alleen in poëzie te spreken
  • Plato » platonisme » platonisch
  • poëzie is méér dan esthetisch» gevoelig» anekdotisch» halfzacht
  • poëzie: dode/ levende
  • poëzie: steeds opnieuw te voltooien c.q. tot leven te brengen
  • poëzie: uniek gebeuren in taal; géén algemene idee.
  • relatie oude(re) / hedendaagse literatuur
  • spreken over poëzie kan alleen in metaforen» benaderenderwijs omschrijvend
  • succes van poëzie dankzij verkeerd gebruik (c.q. verkeerd verstaan) ervan
  • taal (literatuur): geeft gestalte aan (ware) realiteit achter de realiteit
  • taal tot zijn recht laten komen is de kern van schrijven en dichten
  • traditie » conventie » overlevering » (goede) oude gewoonte(n) » continu&ium
  • traditie » traditioneel » taal van de traditie » SOMS: vorm volgens conventie
  • tweede stem die het wezen van het dichterschap moet zijn
  • Vestdijk, Simon
  • wezen van kunst: het is het maar het is ook iets anders
  • wezen van kunst: spanning tussen zijn / niet (kunnen) zijn