groeitekst (poëzie): ontvouwt zich bij elke lezing opnieuw en net iets anders
Artikelen
1974-03-22
Uitgezette jacht
1981-04-24
Ezel
1985-05-10
blijvend onvoltooide, Het
1987-12-18
Klassieken vergroot
1992-10-16
Als Getuige Van De Kristallisatie
1997-02-14
korte leven van het korte, Het
2007-08-23
belang van het wit rond het gedicht, Het – [Kopje binnen de tekst:] Klein tegen groot, natuur tegen cultuur
Zie ook
betekenislaag (–lagen) » méér betekenislagen » gelaagdheid
blijvende onvoltooidheid kenmerkt goede poëzie
boek dat lezer dwingt tot eigen gedachten (Krol)
dichten is ...
dichten is ontvouwen van een kern» naar buiten ordenen van wat samengebald is
favoriet deel » – gedeelte» – passage» – fragment» –
Fens: voorkeur voor gecompliceerde literatuur (verband rk liturgische teksten)
groeiende betekenis » groei in betekenis
groeiende lezer – (door)groeiende tekst » met lezer vergroeiende poëzie
grote kunst: steeds nieuwe gestalten» explosie v mogelijkheden» kern onbereikb
hekel aan roman (–s) » OOK: bezwaar tegen fictie
herlezen doet poëzie groeien c.q. veranderen
herlezen van gedicht(en)
herlezen van poëzie/ van proza
herlezen: opnieuw betekenis geven
interpretatie: steeds opnieuw
kunstwerk bestaat per moment, in steeds wisselende gestalten per kijker» lezer
kwaliteit verraadt zich vóór het doorzicht plaats heeft (dat blijft raadsel!)
lectuur: is expliciet (literatuur niet)
lezen / herlezen
lezer, betekenismogelijkheden voor de –
literair werk: groeiend produkt van individueel leesproces
meerduidigheid, tekst (gedicht » proza) groeit in –
niet herlezen
ontwikkeling in poëzie: van explicatie naar suggestie
onvoltooide, het – » onvoltooid (– karakter» –heid)\ onvolmaaktheid&ra
poëtica Fens: zijn ideeën & overwegingen mbt poëzie» literatuur» etc
poëzie houdt zich opgevouwen» toegevouwen (: moet z. – houden; implicietheid)
poëzie: goede – niet "op" na 1x lezen
poëzie: goede – raakt niet op » – wordt nooit uitputtend geïnterpreteerd
poëzie: wat er dankzij en ondanks de woorden net niet staat
raadsel te raden » raadsel blijft » raadselachtigheid als teken van kwaliteit
steeds weer voor het eerst lezen
stilstand (bijna –) in de poëzie (OF: moment ontvouwt z. in ruimte v.d. tijd)
tekst leeft niet meer (: stilstaand; geen verdere groei of ontwikkeling ervan)
vormgeving door afstoten van het accidentele» toevallige» niet essentiële
waarderingsprincipe bij Fens » motief (–ven) voor Fens' bewondering
wat voltooid» af is verdwijnt (want is niet echt van waarde) c.q. is dood