poëzie: goede – niet "op" na 1x lezen
Artikelen
  • 1963-11-23Vanachter een hoge stapel boeken, boeken... Wordt de wereld minder deugdzaam? Pogingen tot beknoptheid
  • 1963-12-28Uitnodiging tot gelijk. Drie debuterende dichteressen. "Zeepost" van Judith Herzberg. Hieke de Jong en Sonja Post [sic]
  • 1964-10-24Dichten als zacht redeneren. Verzen van Ellen Warmond, José Boyens en F.L. Bastet
  • 1967-12-02Haken aan een enkel woord
  • 1968-01-13Poëzie van waarnemingen. "Uit de hoge boom geschreven" van Chr. J. van Geel
  • 1973-01-06Alleen de drinkgewoonten zijn intussen veranderd. Vriendelijke dichters van toen en nu
  • 1975-01-18Grote kleine gedichten van Tom van Deel en Jan Emmens
  • 1981-04-24Ezel
  • 1981-06-29Nederlands vanachter Pyreneeën
  • 1999-12-23betovering van het onvoltooide, De – . De mogelijkheid tot voortdurende metamorfose kenmerkt alle grote kunst
    • Zie ook
  • af (op; literair uitgesproken): niet meer als levende literatuur functionerend
  • betekenislaag (–lagen) » méér betekenislagen » gelaagdheid
  • boek dat lezer dwingt tot eigen gedachten (Krol)
  • complexiteit / eenvoud (: gecompliceerd / eenvoudig)
  • dubbelzinnigheid » ambiguïteit » hybride » dubbelzinnig
  • Fens: voorkeur voor gecompliceerde literatuur (verband rk liturgische teksten)
  • gesloten literatuur, in zichzelf –
  • goed gedicht / slecht gedicht [SOMS: goede roman / slechte roman]
  • goede poëzie: in tussengebied van zeggen en suggereren liggend
  • groeitekst (poëzie): ontvouwt zich bij elke lezing opnieuw en net iets anders
  • grote kunst: steeds nieuwe gestalten» explosie v mogelijkheden» kern onbereikb
  • herlezen doet poëzie groeien c.q. veranderen
  • herlezen van poëzie/ van proza
  • herlezen: om treffend (gewaardeerd) detail
  • herlezen: opnieuw betekenis geven
  • lezen / herlezen
  • lezen van poëzie: cyclisch proces (: lezen en opnieuw lezen)
  • meerduidigheid, tekst (gedicht » proza) groeit in –
  • poëtica Fens: zijn ideeën & overwegingen mbt poëzie» literatuur» etc
  • poëzie houdt zich opgevouwen» toegevouwen (: moet z. – houden; implicietheid)
  • poëzie: goede – raakt niet op » – wordt nooit uitputtend geïnterpreteerd
  • poëzie: wat er dankzij en ondanks de woorden net niet staat
  • schuiven, er gaat bij de lezer iets –
  • tekst als werk–in–uitvoering
  • trein als uitgeputte metafoor
  • voorspelbaarheid » gebrek aan verrassing » stereotiep » SOMS: na 1x lezen "op
  • waarde » waarde (belang» status» waardigheid) v. literatuur » literaire waar
  • waarom herlezen? » waarom lezen?
  • wat voltooid» af is verdwijnt (want is niet echt van waarde) c.q. is dood