ont–subjectivering » ontlediging » anoniem worden : van dichter c.q. auteur
Artikelen
1960-04-30 00:00:00
vermoeidheid en vitaliteit. poëzie van gerrit kouwenaar en j. bernlef
1962-08-18 00:00:00
versierde schrijver, De – . Verhaal en vrijheid. "Doden hebben voorrang" van Leo Derksen
1963-05-04 00:00:00
Gedachten, miniaturen, streepjes. Gedichten van J.A. Emmens, Wilfred Smit en W. Hussem. Lyriek als schuifdeur
1973-10-20 00:00:00
H.C. ten Berge tussen Grasland en Groenland
1977-07-15 00:00:00
Schaduw, De
1996-01-05 00:00:00
Openingen Maken Het Gedicht, De
2002-01-18 00:00:00
Eerherstel voor Vivienne Eliot
Zie ook
anoniem tussen de velen » onzichtbaar » zonder rol leven : als literair motief
anoniem » onzichtbaar» onpersoonlijk» leeg» mechanisch» buiten schot&r
anonieme meester(s)
anonimiteit van het goede gedicht
anonimiteit » naamloos geworden
autonomie van het kunstwerk » eigen leven cq zelfstandigheid van Grote Kunst
autonomie: eigenzinnigheid of onvergelijkbaarheid van (groot) literair werk
autonomische (c.q.: symbolische» pure) poëticale traditie [Sötemann]
bekentenis– / verbeeldingsliteratuur (OOK: tekort» risico van bekentenislit.)
Eliot, T.S. (Thomas Stearns)
Fens (1959): "het is onmogelijk oudere auteurs jeugdwerk voor te laten lezen"
Fens: kritisch programma » (EVT.: ergocentrisch) uitgangspunt v. lit. kritiek
geen autonome poëzie
geen beeld geworden» weinig verbeelding» geen objectivering» (verteld maar...)
gelijktijdigheden in één moment» tijdlagen» ontkenning van chronologie cq
historische informatie (burger) / biografische informatie (auteur)
ik–perspectief » ik–figuur » het "ik" » ik–vorm »
klassiek: behoort niet meer aan dichter maar aan lezer of literatuur
literair personage (literaire figuur) / reële (historische) persoon c.q. model
maken / maaksel [bij Valéry]
maker / maaksel, verhouding – » verhouding schepper en zijn schepping
ont–subjectivering van taal (: ontlediging» anoniem–wording van taal)
poëtica » poëticale opvattingen cq – onderzoek » wat is literatuur cq po
poëzieverwachting(en) van Fens
romanfiguren / hun (eventueel) model (c.q. historische figuur)
tweede persoon van de schrijver (schrijf–personage » scheppende ik van auteur)
waarderingsprincipe bij Fens » motief (–ven) voor Fens' bewondering
zwijgende meerderheid die niets te vertellen heeft