| *[9061]*
Genoemd worden "The Ennemies of Promise" van Connolly, de recente Wolkers: "De perzik van onsterfelijkheid" (n.b. door een recensent met "Ulysses" van Joyce vergeleken...), "Hamlet" van Shakespeare, "Verzen" van Gorter, "Woutertje Pieterse" van Multatuli.
Fens reflecteert op het tot stand komen van een oordeel, dat altijd op vergelijking zal berusten. – "Wie op de toppen heeft gestaan, kan het in het laagland later alleen nog maar benauwd krijgen. Maar hij zal er mee moeten leren leven (...) dat een vergelijking van uitzicht tussen top en laagland een beetje oneerlijk is." Echter: "(...) het gelezene en daaronder het beste blijft in het oordelen meespreken." En je moet er dus wel voor oppassen met verabsolutering van hoge normen niet gelijk bijna alle andere zaken te veroordelen. |