| *[8857]*
Fens signaleert in de meeste (Noord–) Nederlandse verhalen overdaad aan beschouwende gedeelten ipv. verrassing en spanning (met name ook die van de stijl). Dit in tegenstelling tot de Nederlandse poëzie, die minder "partikularistisch" aandoet. Hij noemt twee voorbeelden van wèl adembenemende verhalen: 'De laatste jaren van mijn grootvader' (debuut van Van het Reve) en "De Metsiers" (Claus – die lijkt de laatste jaren echter "het gevaar van af te leren" te lopen). |