| *[833]*
In dit stuk over literaire critici die zelf dichter zijn en aldus, anders dan niet dichtende critici (die blijven buitenstaanders) gedichten waarderen binnen de mogelijkheden van de poëzie zelf, wordt o.m. Jan Engelmans waardering voor Nijhoffs 'Het kind en ik' gememoreerd, en worden de eerste twee regels van Philip Larkins 'The trees' geciteerd. |