| *[7368]*
Hoewel nergens in het niet zonder humor geformuleerde stuk expliciet wordt gesteld dat het een herdenkingsartikel is, heeft het mede door de warme en persoonlijke toon wel daarvan het karakter. – Fens noteert o.m. een aantal eigen herinneringen aan Van Duinkerken; hij tracht verder een specimen van diens formuleerkunst te geven door de inzet van dit stuk in zijn trant te herschrijven. |