| *[3157]*
Groot opgemaakt artikel (over vijf kolom) met grote portretfoto van Hermans. – Tussenkopjes: Eenzame tocht; Ik – hij
Met een enkel citaat..
Fens, die de roman "thematisch erg boeiend" vindt, heeft behalve bewondering voor het eerste deel ook kritiek op de slothoofdstukken ("een zwakke want wel erg goedkope bevestiging" van het hoofdthema: misverstand en zelfmisleiding door illusies, afhankelijkheid en goedgelovigheid), op de "wat goedkope grapjes" en op het zich "als een soort literatuurtheoreticus op een nogal vervelende manier in zijn verhaal" mengen in het begin van het dertigste hoofdstuk. Bovendien: "De ideeënroman, die het boek is, detoneert met de psychologische roman, die het boek ook is." Het boek mist ook de spanning van "De donkere kamer van Damocles" (1958). |